Κινηματογράφος-«Martin McDonagh: “Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι”» της Χαριτίνης Μαλισσόβα

2018-02-15 16:19

«Martin McDonagh: “Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι”» της Χαριτίνης Μαλισσόβα

Με τον πρωτότυπο αλλά όχι και τόσο «διεθνούς εμβέλειας» τίτλο Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι, η νέα ταινία του Μάρτιν ΜακΝτόνα προβάλλεται ήδη στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Διαβάζοντας την περίληψη του σεναρίου, η πρώτη εντύπωση είναι ότι η ταινία μπορεί να αφορά μόνο την αμερικανική κοινωνία. Αυτό που διαπιστώνει όμως και ο πιο δύσπιστος θεατής, από τις πρώτες κιόλας σκηνές, είναι ότι πρόκειται για μια τόσο άρτια ταινία που σε βάζει στην κυριολεξία μέσα στην πλοκή της.

Στην προσπάθεια μιας μητέρας να επισπεύσει τη διαλεύκανση του στυγερού εγκλήματος, μετά από βιασμό, εις βάρος της δεκαεφτάχρονης κόρης της στο (φανταστικό) Έμπινγκ, επαρχία του Μιζούρι, και με το οποίο οι αστυνομικές αρχές της περιοχής δεν δείχνουν να ασχολούνται, νοικιάζει τρεις μεγάλες πινακίδες στην είσοδο της πόλης. Πάνω τους απευθύνει με λακωνικό (όπως λακωνική είναι και η ίδια στα λόγια και στην εκδήλωση των συναισθημάτων της) αλλά απόλυτο τρόπο ερωτήματα και εκκλήσεις προς τον αρχηγό της αστυνομίας.

Ο κεντρικός ρόλος ανήκει στη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, για τον οποίο και τιμήθηκε πρόσφατα με τη Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου Ρόλου σε δραματική ταινία και προφανώς οδεύει για το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας της, μετά το Φάργκο.

Η πλοκή ξεκινά όταν το μέχρι πρότινος αδιάφορο προς το προσωπικό της δράμα περιβάλλον, μετά τα όσα γράφονται στις πινακίδες, αρχίζει να την αντιμετωπίζει εχθρικά, αφού ο αστυνομικός είναι ιδιαίτερα αγαπητός στην περιοχή.

Η ταινία είναι γεμάτη από αμφισημίες για τα όρια ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Μιλά ανοιχτά για τη συγκάλυψη των εγκλημάτων, για τη διαφθορά, τον ρατσισμό και το χαμηλό μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο των αστυνομικών της αμερικανικής επαρχίας.

Σε κομβικά σημεία υπάρχει έντονο το στοιχείο της ανατροπής, όπως στην περίπτωση του διορισμού του νέου αστυνομικού διευθυντή που είναι έγχρωμος. Η σημαντικότερη ανατροπή, ωστόσο, είναι η ίδια η χρήση των διαφημιστικών πινακίδων για να περάσει η μητέρα τα μηνύματά της.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι και η τοποθέτηση της ταινίας απέναντι στην αυτοχειρία.

Η οικογένεια, οι σχέσεις των μελών της, το διαζύγιο, η ενδοοικογενειακή βία, οι ψυχολογικές διακυμάνσεις, το σθένος, η απαίτηση για δικαιοσύνη και ελευθερία επιλογών είναι μερικές από τις παραμέτρους του σεναρίου – και αυτά είναι στοιχεία που αφορούν την παγκόσμια κοινότητα, στοιχεία τα οποία το εξαιρετικό καστ και η εκπληκτική πρωταγωνίστρια απογειώνουν και τα κάνουν υπόθεση όλων μας.

Καθηλωτικοί στους ρόλους τους ο αρχηγός της αστυνομίας της περιοχής Ουίλιαμ Γουίλομπι (Γούντι Χάρελσον) και το δεξί του χέρι, ο αξιωματικός Ντίξον (Σαμ Ρόκγουελ).

Συγκλονιστικές οι σκηνές των εμπρησμών, η σκηνή κατά την οποία η πρωταγωνίστρια συνομιλεί με τον αρχηγό της αστυνομίας, καθώς και η σημασία των επιστολών που εκείνος απευθύνει στη σύζυγο, στη μητέρα και στον συνεργάτη του.

Η ταινία απέσπασε τρία σημαντικά βραβεία στην τελετή των 24ων Βραβείων του Σωματείου Αμερικανών Ηθοποιών, SAG Awards.

Ως σκοτεινό κωμικό δράμα χαρακτηρίστηκε και διακρίθηκαν στις κατηγορίες α΄ γυναικείου ρόλου και β΄ ανδρικού ρόλου για τις ερμηνείες τους οι Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και Σαμ Ρόκγουελ αντίστοιχα και, φυσικά, στην κατηγορία καλύτερου σεναρίου ο ΜακΝτόνα.

Οι Τρεις πινακίδες είναι σίγουρα μία από τις ταινίες που δικαιώνουν το Χόλιγουντ και ανεβάζουν κατά πολύ τον μέσο όρο του επιπέδου του.

 

 

πηγή : diastixo.gr